Τετάρτη 30 Απριλίου 2008

ΜΕ 2 ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ (Hosted by 10percent.gr )

< Κάτι πιο χαρωπό αλλά εξίσου αποκαλυπτικό.

Το θέμα της gay υιοθεσίας με απασχολεί χρόνια. Η ενασχόληση μου με την ψυχολογία και η ευαισθησία μου στα θέματα ταύτισης φύλλου και προτύπων ρόλων, δεν μου επιτρέπει να είμαι ιδιαίτερα …ακτιβιστικός.

Τελευταία όμως το θέμα το επανεξετάζω. Ειδικότερα όταν συνειδητοποίησα ότι εφόσον ο νομοθέτης επιτρέπει την ύπαρξη μονογονεικών οικογενειών , ουσιαστικά λέει ότι ένας γονιός άξιος, και οποίος προφανώς δεν είναι ταυτόχρονα γυναικά και άντρας , είναι ok για να μεγαλώσει ένα παιδί.


ΕΓΚΛΗΜΑ ΜΙΣΟΥΣ ΣΕ GAY ΜΑΘΗΤΗ ( Hosted by Ellen Degeneres)

Δεν ξέρω αν αυτό δεν μπορεί να συγκίνηση κάποιον, τί μπορεί.
Φυσικά το γεγονός μπορεί να εκληφθεί ως μια μεμονωμένη περίπτωση που απλώς ξεφεύγει από τον κανόνα ότι όλα εκεί έξω είναι σχετικά καλά και σχετικά ασφαλή και σχετικά σκατά στα μούτρα μας.

Άρα και εμείς είμαστε σχετικά πανέτοιμοι για τους καναπέδες της μεσημεριανής Λαμπίρη, τον φλύαρο καφέ με τα ανέμελα φιλαράκια μας, και τους νευρωτικούς χαριεντισμούς μας που κρύβουν, όχι και τόσο επιμελώς, την εσωτερική αγωνία για τέτοια ενδεχόμενα.

Φυσικά αν ο δολοφονημένος πιτσιρικάς ζούσε στην Ελλάδα, δεν θα είχε πέσει θύμα επίθεσης, αλλά θα κρυβόταν μέχρι να πεθάνει στο ήσυχο καβούκι του.

...Το ίδιο πράγμα δηλαδή, στο πιο βραδυφλεγές.
Συγχαρητήρια στην κυρία Degeneres, που 10 χρονιά μετά συνεχίζει να εμπνέει και να συγκινεί.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ Γ.ΒΑΛΛΙΑΝΑΤΟΥ (part 1)

Μια συνέντευξη του Γρηγόρη Βαλλιανάτου από την εφημερίδα Τα Νέα. (4/4/08)

Η ομοφυλοφιλία στην Ελλάδα είναι...
Η αθέατη πλευρά της Σελήνης. Το ένα από τα δύο «λ» του ονόματος της χώρας. Το «λ» άλλωστε είναι το παγκόσμιο σύμβολο της ομοφυλοφιλικής απελευθέρωσης.

Πόσο εύκολο είναι για κάποιον να μιλήσει για τη διαφορετικότητά του;
Η μαλλιαρή υποκρισία το κάνει πρακτικά αδύνατο. Όπως κάνει δύσκολη τη διάκριση του ποιος είναι και ποιος όχι.

Μήπως οι ομοφυλόφιλοι φοβούνται να εκφραστούν;
Το τραγικό είναι πως φοβούνται να ζήσουν, πλην εκείνων που τολμούν αλλά και εκείνων που τους σκηνοθετούν...

Η ομοφοβία ξεκινά από την οικογένεια;
Η οικογένεια εισπράττει ομοφοβία και την αναπαράγει όταν όλοι οι θεσμοί, εκπαιδευτήρια, δικαστήρια, στρατός, ΜΜΕ, κόμματα ντρέπονται να πουν την αλήθεια.

Πολλοί θεωρούν ότι η ομοφυλοφιλία είναι ελάττωμα, κουσούρι, αρρώστια...
Το θέμα δεν είναι τι θεωρούν πολλοί. Το θέμα είναι ότι αναπαράγονται τα λαϊκά συμπλέγματα και οι δοξασίες, και όχι η επιστημονική γνώση και τα δικαιώ ματα του ανθρώπου.

Τελικά, τι είναι;
Ακόμη ένας ερωτικός προσανατολισμός. Ισότιμος με τους άλλους νόμιμους. Μια δυνατή παρόρμηση που δεν σβήνει παρά μόνο με έρωτα. Μια αισθητική πρόταση.

Ο έρωτας κάνει διακρίσεις;
Διακρίσεις κάνουν οι φασίστες και οι πτωχοί τω πνεύματι.

Αποκλειστήκατε από το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης...
Γελά καλά, όποιος γελά τελευταίος!

Η Ιερά Σύνοδος αντιτίθεται στο σύμφωνο, θεωρώντας πορνεία κάθε «συζυγική σχέση» εκτός θρησκευτικού γάμου. Το σχόλιό σας;
Εκ μέρους του Σωματείου Εργαζομένων στο Σεξ (ΣΕΠΕ), πληροφορώ τον Παναγιώτατο Θεσσαλονίκης ότι οι άδειες για την πορνεία εκδίδονται, στην Ελληνική Δημοκρατία, από τον οικείο νομάρχη για τον επαγγελματία και από τον οικείο δήμαρχο για τη χρήση και εγκατάσταση.
Θεωρώ επιβεβλημένη την έντονη διαμαρτυρία θεσμών και σκεπτόμενων ανθρώπων στη χώρα μας για το γεγονός ότι ένας ανώτατος κρατικός υπάλληλος, εκφράζοντας μία ΔΕΚΟ, τολμά να προσβάλλει (αυτή είναι η πρόθεσή του, άλλο αν αγνοεί, επειδή τον συμφέρει, το γεγονός της νομιμοποίησης της πορνείας στη χώρα) Έλληνες πολίτες που ακολουθούν νόμιμη διαδικασία γάμου ή ελεύθερης συμβίωσης. Ευπρόσδεκτοι και εισαγγελείς.

Η Εκκλησία θεωρείται εχθρός;
Είναι ο χειρότερος εχθρός του εαυτού της.

Μήπως δεν είναι έτοιμη η ελληνική κοινωνία να δεχθεί τη διαφορετικότητα;
Είναι τόσο έτοιμη όσο ήταν για την ψήφο των γυναικών, το δικαίωμα στην έκτρωση, την αποποινικοποίηση της μοιχείας και τον έλεγχο των οικονομικών της Εκκλησίας.

Ποιους πρέπει να πείσετε;
Εκείνους που ορκίστηκαν να τηρούν το Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους.

Η τηλεοπτική προβολή ομοφυλόφιλων ζευγαριών δεν βοηθά;
Βοηθά όταν δεν γίνονται ηλίθιες ερωτήσεις ή το ζευγάρι δεν αντιμετωπίζεται ως UFΟ.

Άνοιξε όμως ο δρόμος για πολιτικό γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου. Δικαίωση της ομοφυλοφιλικής κοινότητας;
Πρόκειται για εξημέρωση της χώρας και αποτέλεσμα συστηματικής πίεσης για να γίνει αντιληπτό σε ποια ήπειρο ανήκουμε. Αρκούσε η πολιτική βούληση ενός πολιτικού κόμματος, του Συνασπισμού, και η ενεργοποίηση έξυπνων δημάρχων. Βεβαίως ο ρόλος της ομοφυλοφιλικής λεσβιακής κοινότητας (ΟΛΚΕ) είναι καίριος.

Τι άλλο περιμένετε τώρα;
Την πλήρη εφαρμογή της αρχής της ισότητας, παντού: στην εκπαίδευση, την απασχόληση, τις αναφορές σε ιστορικά και σημαντικά πρόσωπα, τους νόμους, τον δημόσιο λόγο.

Θα αποκτήσουν ποτέ οι... διαφορετικοί πλήρη δικαιώματα;
Πολύ σύντομα, και όχι πάντα με το καλό!

Τι πρέπει να γίνει για να μιλήσουμε για ίσα δικαιώματα με τους ετεροφυλόφιλους;
Να έλθουν οι ετεροφυλόφιλοι στη θέση των ομοφυλόφιλων για λίγο ή και για περισσότερο. Να μη γίνεται διάκριση με βάση τον ερωτικό προσανατολισμό, όπως έχει δεσμευθεί διεθνώς η χώρα.

Στο εξωτερικό τα πράγματα είναι διαφορετικά. Υπάρχουν πιο ανοιχτά μυαλά;
Σε πολλές χώρες της Δύσης, ναι. Επικρατούν ο ορθολογισμός και η λογική.

Το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας «Αthens Ρride» έχει πετύχει;
Κάθε χρόνο διπλασιάζεται, παρ΄ ότι ο δήμαρχος Αθηναίων δεν παρέχει την αιγίδα του στο 10% των δημοτών του.

Μία ημέρα τον χρόνο όμως, αρκεί για να περάσει στη συνείδηση του Έλληνα η διαφορετικότητα;
Ναι, αν σκεφθεί κανείς ότι περνάει και κάθε νύχτα του χρόνου.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΕΥΗ ΣΑΛΤΟΥ

"TA NEA" Τετάρτη, 2 Απριλίου 2008

Δευτέρα 7 Απριλίου 2008

Η ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ


Και μιας και τα πήρα με τις σκέψεις για το προηγούμενο άρθρο να παραθέσω 3 από τις 15 περίπου ερωτήσεις που είχε κάνει ο Κωστόπουλος στον Γ. Βαλλιάνατο, στο ΚΛΙΚ, σε τεύχος του 1989 αν θυμάμαι καλά.
Πήρε μια μίνι συνέντευξη από τον τότε πρόεδρο της ομοφυλοφιλικής κοινότητας και ο άνθρωπος ρώταγε τα εξής :
- Όταν πέφτετε στο κρεβάτι σου αρέσει εσύ και ο φίλος σου να φοράτε γυναικεία εσώρουχα ;
- Όταν πια πέσουμε στο κρεβάτι, τα ρούχα είναι πια παρελθόν.
- Οι φίλες/οι σου σε φωνάζουν με γυναικείο όνομα;
- Οι φίλοι/οι μου με φωνάζουν Γρηγόρη, αλλά τόσο γρήγορα που δεν προλαβαίνω να ακούσω το άρθρο.
-Γρηγόρη, σου αρέσουν οι γόβες;
- Ναι .Ειδικά όταν η γυναίκα που τις φορά έχει μακριές γάμπες.

Υ.Γ. Ευτυχώς που η ψυχραιμία και ετοιμολογία του Γ. Βαλλιανάτου ανάγονται σε στρατοσφαιρικά επίπεδα..

Τετάρτη 2 Απριλίου 2008

H gay γενιά που επιβίωσε της Κωστοπουλιάδας.


Ίσως σήμερα η gay κοινότητα να έχει την πολυτέλεια να μιλάει για την ετεροκανονικότητα. Έχει βιώσει καταγράψει και τελικά χρεώσει την γνωστή συνθήκη που αντιλαμβάνεται τα φύλα τις σεξουαλικότητας και τους ρόλους σύμφωνα με το γνωστό κατασκευασμένο πακέτο που τα αποτιμά όλα βάσει του δίπολου αληθινός Άντρας – αληθινή Γυναίκα

Να θυμίσω όμως πως για τα παιδιά της γενιάς των 700 ευρώ που σήμερα τριανταρίζει η πραγματικότητα ήταν πολύ σκληρότερη και μάλιστα είχε και αστραφτερό περιτύλιγμα για να την καταπιείς και να την εσωτερικεύσεις με χαρά και μετά να αναρωτιέσαι γιατί πονάει η κοιλίτσα.

Ο φαεινός Κωστόπουλος εισηγητής της έννοιας του LIFESTYLE στην Ελλάδα, που σαφέστατα την έκανε εισαγωγή από το εξωτερικό, μας παρουσίασε την illustration εκδοχή μιας παράνοιας που μπορούσε να βάλει μεζούρα στα πάντα. Από την ανθρώπινη αξιοπρέπεια μέχρι το πως οι άνθρωποι βιώνουν τις ταυτότητες και τις σχέσεις που δομούν.

Πρώτα με το Κλικ που έφυγε από τα χέρια του Γεωργελέ και ύστερα με τo Nitro κατάφερε να θρέψει μια γενιά, που δεν είχε διαδύκτιο, με ένα πλέγμα από φοβίες μύθους και μίσος, τα οποία φρόντιζε να τα ντύνει με την ανώδυνη χαριτωμενιά της έντονης εικόνας και του flavor of the month για ότι υποτίθεται εκτυλισσόταν στην καρδιά της πόλης.

Και φυσικά το απόλυτο άλλοθι ήταν ότι τουλάχιστον δεν ήμασταν πλέον αόρατοι, άρα ο εκδότης μπορούσε να ναι και περήφανος που έδινε βήμα. Του Ζαλόγγου θα μου πείτε, αλλά πάντως βήμα.

Αναρωτιέμαι πόσα παιδιά και συγκεκριμένα πόσα gay παιδιά αθώα και ρομαντικά ακόμα, δεν εκτέθηκαν σε όλο αυτό που ο εκδότης παρουσίαζε ως πραγματικότητα.

Οι ομοφυλόφιλοι, μην έχοντας την πολυτέλεια να εκτεθούν ακόμα ως κανονικοί άνθρωποι δάνεισαν ( δεν τους ρώτησε κανείς) την ταυτότητα τους, σε μια εμπορεύσιμη μυθοπλασία που περιλάμβανε θέματα όπως :

  • Το πώς μιλάνε
  • Το πώς ντύνονται
  • Το πώς γαμιούνται
  • το πως νιώθουν
  • Το πώς τους ξεχωρίζεις μέσα από ένα σύνολο κανονικών ανθρώπων
  • Το πώς πρέπει να τους φέρεσαι για να περάσεις καλά.
  • Το γιατί και το πώς έγιναν (κατάντησαν ) έτσι.

Εκεί που πραγματικά τρελαίνομαι είναι όταν συνειδητοποιώ πως ήταν οι ίδιοι οι gay «δημοσιογράφοι» που παρείχαν στο σύστημα αυτό πληροφορίες εκ των έσω τραβώντας από τα μαλλιά μια πραγματικότητα που σε ένα βαθμό υπήρχε.

Για να γίνω πιο σαφής θα φέρω ένα παράδειγμα. Μπορεί η gay σεξουαλικότητα να συνδέεται με μεγαλύτερα ποσοστά ναρκισσισμού δεδομένου ότι οι gay άνθρωποι ερωτεύονται και καυλώνουν με ανθρώπους που εκ των πραγμάτων τους μοιάζουν περισσότερο ( ίδιο φύλο) από ότι αντίστοιχα οι straight.

Τώρα αυτό στη ξεχειλωμένη του μορφή γίνεται η εξής παραλιρριματική εξίσωση που ο Κωστόπουλος και οι φίλοι του μπορούν να την κάνουν φράγκα:


Αγόρι + ομοφυλοφιλία = Εν δυνάμει γυναίκα.

Εν δυνάμει γυναίκα + Ναρκισσισμός= H Madonna

Το δεύτερο κομμάτι έχει να κάνει με το πώς το lifestyle έβαζε μεζούρα στον ανδρισμό και την θυληκότητα, παρουσιάζοντας τα φύλα όχι απλώς διαφορετικά αλλά από άλλους πλανήτες ( Άρης- Αφροδίτη).

Φαντάζομαι ότι για τους gays που με δυσκολία προσπαθούν να δομήσουν την ταυτότητα του φύλου τους, μιας και σύμφωνα με το γνωστό κλισέ, ΔΕΝ προβλέπεται ανδρισμός για τους gay άνδρες και θυληκότητα για τις λεσβίες, το όλο σκηνικό έμοιαζε με εφιάλτη.

Και για να μην παρεξηγηθώ δεν μιλάω για την βασική δόμηση του φύλου της παιδικής ηλικίας αλλά την επόμενη φουρτούνα της εφηβείας.

Προσπαθώ να στίψω το κεφάλι μου και να σκεφτώ ένα λόγω ύπαρξης της λεζάντας «Πίνω μπύρα από το μπουκάλι» με εξώφυλλο τον Γεωργούλη στο NITRO, και τα άπειρα τεστ « πόσο άνδρας είστε» , « πόσο gay είστε» κτλ.

Και μπορεί όλα αυτά να φαίνονται σήμερα αστεία και ανώδυνα όμως κάποτε υπήρξαν πολύ επικίνδυνα και έπαιξαν το κομμάτι τους στην εσωτερικευμένη ομοφυλοφοβία των gays της γενιάς μου.

Και σήμερα ο Π. Κωστόπουλος χαίρετε το status και τα φράγκα της αποπλάνησης που εκείνος ονόμαζε δημοσιογραφία, και εμείς αναρωτιόμαστε γιατί η μάχιμη gay κοινότητα στην Ελλάδα δεν έχει 500 αλλά 5 ανθρώπους, και γιατί ενδεχομένως αυτός που θα διαβάσει αυτές τις γραμμές θα σκεφτεί οτι υπερβάλω ( ...the power of denial) .

Κοινώς ο Κωστόπουλος και οι συνεργάτες του θα συνεχίζει να περνάει καλά, αλλά εμείς, που δεν τα χρεώνουμε αυτά, ΔΕΝ θα περνάμε καλύτερα.

Παρασκευή 28 Μαρτίου 2008

IT WAS ABOUT TIME

Στα 80s λέγανε λοιπόν, καλύτερα να το παρακάνεις από το να μην το κάνεις καθόλου. Εν όψη λοιπόν του 80s παρτυ που κανονίζω, αναρτώ το παρόν ιστολόγιο εις ένδειξην του 80ς πνεύματος που με επισκέφτηκε και που μου είπε: «Δεν πειράζει κι αν δεν είναι φοβερό το blog σου. Καλύτερα να το μισο-παρα-οτιδήποτε-κάνεις , από το να μην το κάνεις καθόλου».

Και αφού ακούσαμε μαζί το Μaria Magdalena της κυρίας ΣΑΝΤΡΑΣ, εκείνο έφυγε για να ξαναχωθεί στη δεκαετία του, και εγώ έμεινα να κοιτάω αλαφιασμένος την blue οθόνη.
Ότι έμεινε είναι αυτό το blog.

Καλώς μου όρισε.

ΞΕΚΙΝΩΝΤΑΣ

ΑΥΤΗ Η ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΗ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΑΠΟΛΥΣΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΤΡΑΤΑ, ΓΙΝΕΤΕ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ.