Τετάρτη 2 Απριλίου 2008

H gay γενιά που επιβίωσε της Κωστοπουλιάδας.


Ίσως σήμερα η gay κοινότητα να έχει την πολυτέλεια να μιλάει για την ετεροκανονικότητα. Έχει βιώσει καταγράψει και τελικά χρεώσει την γνωστή συνθήκη που αντιλαμβάνεται τα φύλα τις σεξουαλικότητας και τους ρόλους σύμφωνα με το γνωστό κατασκευασμένο πακέτο που τα αποτιμά όλα βάσει του δίπολου αληθινός Άντρας – αληθινή Γυναίκα

Να θυμίσω όμως πως για τα παιδιά της γενιάς των 700 ευρώ που σήμερα τριανταρίζει η πραγματικότητα ήταν πολύ σκληρότερη και μάλιστα είχε και αστραφτερό περιτύλιγμα για να την καταπιείς και να την εσωτερικεύσεις με χαρά και μετά να αναρωτιέσαι γιατί πονάει η κοιλίτσα.

Ο φαεινός Κωστόπουλος εισηγητής της έννοιας του LIFESTYLE στην Ελλάδα, που σαφέστατα την έκανε εισαγωγή από το εξωτερικό, μας παρουσίασε την illustration εκδοχή μιας παράνοιας που μπορούσε να βάλει μεζούρα στα πάντα. Από την ανθρώπινη αξιοπρέπεια μέχρι το πως οι άνθρωποι βιώνουν τις ταυτότητες και τις σχέσεις που δομούν.

Πρώτα με το Κλικ που έφυγε από τα χέρια του Γεωργελέ και ύστερα με τo Nitro κατάφερε να θρέψει μια γενιά, που δεν είχε διαδύκτιο, με ένα πλέγμα από φοβίες μύθους και μίσος, τα οποία φρόντιζε να τα ντύνει με την ανώδυνη χαριτωμενιά της έντονης εικόνας και του flavor of the month για ότι υποτίθεται εκτυλισσόταν στην καρδιά της πόλης.

Και φυσικά το απόλυτο άλλοθι ήταν ότι τουλάχιστον δεν ήμασταν πλέον αόρατοι, άρα ο εκδότης μπορούσε να ναι και περήφανος που έδινε βήμα. Του Ζαλόγγου θα μου πείτε, αλλά πάντως βήμα.

Αναρωτιέμαι πόσα παιδιά και συγκεκριμένα πόσα gay παιδιά αθώα και ρομαντικά ακόμα, δεν εκτέθηκαν σε όλο αυτό που ο εκδότης παρουσίαζε ως πραγματικότητα.

Οι ομοφυλόφιλοι, μην έχοντας την πολυτέλεια να εκτεθούν ακόμα ως κανονικοί άνθρωποι δάνεισαν ( δεν τους ρώτησε κανείς) την ταυτότητα τους, σε μια εμπορεύσιμη μυθοπλασία που περιλάμβανε θέματα όπως :

  • Το πώς μιλάνε
  • Το πώς ντύνονται
  • Το πώς γαμιούνται
  • το πως νιώθουν
  • Το πώς τους ξεχωρίζεις μέσα από ένα σύνολο κανονικών ανθρώπων
  • Το πώς πρέπει να τους φέρεσαι για να περάσεις καλά.
  • Το γιατί και το πώς έγιναν (κατάντησαν ) έτσι.

Εκεί που πραγματικά τρελαίνομαι είναι όταν συνειδητοποιώ πως ήταν οι ίδιοι οι gay «δημοσιογράφοι» που παρείχαν στο σύστημα αυτό πληροφορίες εκ των έσω τραβώντας από τα μαλλιά μια πραγματικότητα που σε ένα βαθμό υπήρχε.

Για να γίνω πιο σαφής θα φέρω ένα παράδειγμα. Μπορεί η gay σεξουαλικότητα να συνδέεται με μεγαλύτερα ποσοστά ναρκισσισμού δεδομένου ότι οι gay άνθρωποι ερωτεύονται και καυλώνουν με ανθρώπους που εκ των πραγμάτων τους μοιάζουν περισσότερο ( ίδιο φύλο) από ότι αντίστοιχα οι straight.

Τώρα αυτό στη ξεχειλωμένη του μορφή γίνεται η εξής παραλιρριματική εξίσωση που ο Κωστόπουλος και οι φίλοι του μπορούν να την κάνουν φράγκα:


Αγόρι + ομοφυλοφιλία = Εν δυνάμει γυναίκα.

Εν δυνάμει γυναίκα + Ναρκισσισμός= H Madonna

Το δεύτερο κομμάτι έχει να κάνει με το πώς το lifestyle έβαζε μεζούρα στον ανδρισμό και την θυληκότητα, παρουσιάζοντας τα φύλα όχι απλώς διαφορετικά αλλά από άλλους πλανήτες ( Άρης- Αφροδίτη).

Φαντάζομαι ότι για τους gays που με δυσκολία προσπαθούν να δομήσουν την ταυτότητα του φύλου τους, μιας και σύμφωνα με το γνωστό κλισέ, ΔΕΝ προβλέπεται ανδρισμός για τους gay άνδρες και θυληκότητα για τις λεσβίες, το όλο σκηνικό έμοιαζε με εφιάλτη.

Και για να μην παρεξηγηθώ δεν μιλάω για την βασική δόμηση του φύλου της παιδικής ηλικίας αλλά την επόμενη φουρτούνα της εφηβείας.

Προσπαθώ να στίψω το κεφάλι μου και να σκεφτώ ένα λόγω ύπαρξης της λεζάντας «Πίνω μπύρα από το μπουκάλι» με εξώφυλλο τον Γεωργούλη στο NITRO, και τα άπειρα τεστ « πόσο άνδρας είστε» , « πόσο gay είστε» κτλ.

Και μπορεί όλα αυτά να φαίνονται σήμερα αστεία και ανώδυνα όμως κάποτε υπήρξαν πολύ επικίνδυνα και έπαιξαν το κομμάτι τους στην εσωτερικευμένη ομοφυλοφοβία των gays της γενιάς μου.

Και σήμερα ο Π. Κωστόπουλος χαίρετε το status και τα φράγκα της αποπλάνησης που εκείνος ονόμαζε δημοσιογραφία, και εμείς αναρωτιόμαστε γιατί η μάχιμη gay κοινότητα στην Ελλάδα δεν έχει 500 αλλά 5 ανθρώπους, και γιατί ενδεχομένως αυτός που θα διαβάσει αυτές τις γραμμές θα σκεφτεί οτι υπερβάλω ( ...the power of denial) .

Κοινώς ο Κωστόπουλος και οι συνεργάτες του θα συνεχίζει να περνάει καλά, αλλά εμείς, που δεν τα χρεώνουμε αυτά, ΔΕΝ θα περνάμε καλύτερα.

3 σχόλια:

Ναυτίλος είπε...

Ενδιαφέρων το κείμενό σου και με μερικές πολύ εύστοχες παρατηρήσεις. Καλώς όρισες στην μπλογκόσφαιρα by the way.

:-)

George Tsitiridis είπε...

Πάρα πολύ μου άρεσε το κειμενο σου
μιας και ειμαστε της γενιάς Κωστόπουλου και έχουμε διαβάσει και ζήσει όλο αυτό το life style.
Πάντοτε με εκνεύριζαν τα κείμενα και τα αφιερώματα αυτα του Κωστόπουλου.
Δεν ήταν ομως βγαλμένα απο τη σφαίρα της φαντασίας
αυτά έβλεπε ο άνθρωπος στη Μύκονο και τα κοσμικά πάρτι γ αυτά έγραφε.
Ηταν αλήθεια αν και δεν ήταν η μόνη αλήθεια.
Aλλά τελικά έκανε μόνο κακό το Kλίκ Nitro?
Οσο εκμεταλλέυτικε ο Κωστόπουλος άλλο τόσο τον εκμεταλλέυτικαν τα σούργελα που θέλανε να κάνουν απο τα περιοδικά του καριέρα
Μόνο αυτό έφταιξε?
Και οχι ο κακός μας εαυτός και το κόμπλεξ μας?
το γεγονός οτι δεν υπήρχε οργάνωση
μια απαξίωση?

phoinix είπε...

καλώς μας όρισες.
όντως θυμάμαι το ΚΛΙΚ στην μετά-Γεωργελέ εποχή του και φρικάρω.
Το Νitro ζει και βασιλεύει.Εξακολουθεί να τρέφει τα ερωτικά όνειρα των νέων παιδιών με την δήμητρα Ματσούκα και να αναζητεί τις "gay φυλές της Πόλης"